Dzień Bibliotekarza i Bibliotek
8 maja – Dzień Bibliotekarza i Bibliotek zainicjowany przez Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich.
Ogólnopolski Dzień Bibliotekarza i Bibliotek obchodzony jest w całej Polsce. Dzięki bibliotekom i bibliotekarzom od wielu lat mamy dostęp do ogromnej liczby ciekawych, możliwych do wypożyczenia książek. Bibliotekarzom dziękujemy za ich pasję, oraz pomoc, a bibliotekom za to, że w każdej chwili możemy się do nich udać w celu wyciszenia lub znalezienia nowej, interesującej lektury.
Święto rozpoczyna Tydzień Bibliotek, w którym organizowane są wydarzenia, konferencje naukowe, spotkania literackie czy konkursy czytelnicze.
b
Z okazji Dnia Bibliotekarza i Bibliotek,
wszystkim Bibliotekarzom życzymy radości i satysfakcji z wykonywanej pracy,
rzeszy wiernych czytelników, a także ciekawych pomysłów i niesłabnącego entuzjazmu
w podejmowaniu inicjatyw na rzecz popularyzacji czytelnictwa.
Niech ten dzień będzie również okazją do podkreślenia Waszego zaangażowania
w szeroko rozumiane życie kulturalne społeczności lokalnej.
Życzymy, by każdy kolejny dzień był dla Was nowym rozdziałem księgi doświadczeń płynących z kontaktu z czytelnikiem i książką.
Niech pasja czytelnicza i zadowolenie z upowszechniania kultury słowa byłą zawsze nierozłącznym elementem Waszej pracy.
Z wyrazami uznania
Powiatowa Biblioteka Publiczna w Opolu Lubelskim
Witaj, majowa jutrzenko…
Święto Narodowe 3 Maja obchodzone jest na pamiątkę uchwalenia przez Sejm Czteroletni, nazywany także Wielkim, 3 maja 1791 r. Ustawy Rządowej Rzeczypospolitej Obojga Narodów, powszechnie znanej jako Konstytucja 3 maja.
Była to najnowocześniejsza i pierwsza w Europie, a druga na świecie (po amerykańskiej z 1787 r.) ustawa regulująca organizację władz państwowych oraz prawa i obowiązki obywateli.
Konstytucja 3 maja wprowadziła monteskiuszowski trójpodział władzy, zgodnie z którym władzę wykonawczą sprawował rząd, zwany Strażą Praw – składający się z ministrów policji, spraw wewnętrznych, tj. pieczęci, skarbu, interesów zagranicznych i wojny – wspólnie z królem i prymasem jako przewodniczącym Komisji Edukacji Narodowej. Władzę ustawodawczą sprawować miał dwuizbowy parlament – sejm i senat. Poprzez wyrugowanie z prawa „liberum veto” i wprowadzenie głosowania większością Ustawa Rządowa umożliwiła sprawne działanie sejmu. Rolę sądowniczą powierzono zaś niezależnym trybunałom. Choć konstytucja zachowywała stanową strukturę społeczną, na mocy jej przepisów mieszczanie zyskali wpływ na ustawodawstwo, a chłopów uznano za integralną część narodu i „najdzielniejszą kraju siłę”.
Rocznica uchwalenia Konstytucji 3 maja została uznana za święto państwowe uchwałą Sejmu Ustawodawczego z 29 kwietnia 1919 r. Po II wojnie światowej obchodzono je do 1946. Dzień 3 maja jako Święto Narodowe 3-ego Maja przywrócono w wolnej Polsce ustawą z 6 kwietnia 1990 roku.
.
Powiatowa Biblioteka Publiczna w Opolu Lubelskim
2 maja – Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej
Dzień Flagi Rzeczpospolitej Polskiej to święto ustanowione w 2004 roku. 2 maja Polki i Polacy malują Polskę i świat na biało i czerwono. Prosty gest wyeksponowania flagi podkreśla naszą narodową wspólnotę i pozwala każdemu być ambasadorem polskości.
Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej, to jedno z najmłodszych świąt państwowych.
W tym dniu szczególnie upamiętniamy historię polskich barw narodowych, symboli oraz tradycji patriotycznych. Święto ma również przypominać o poszanowaniu flagi i innych symboli narodowych. Do wspólnego świętowania Dnia Flagi RP, poczucia wspólnoty i odczuwania dumy ze swojej Ojczyzny zapraszają instytucje kultury. 2 maja obchodzimy także Dzień Polonii i Polaków za Granicą jako wyraz uznania dla wielowiekowego dorobku i wkładu Polonii w odzyskanie niepodległości, wierność i przywiązanie do polskości oraz pomoc w najtrudniejszych momentach.
Historycznie polskie barwy narodowe wywodzą się z barw herbu Królestwa Polskiego i herbu Wielkiego Księstwa Litewskiego. W symbolice polskiej flagi biel pochodzi od bieli orła, będącego godłem Polski i bieli Pogoni – rycerza galopującego na koniu – godła Litwy. Oba godła znajdują się na czerwonych tłach tarcz herbowych. Na naszej fladze biel znalazła się u góry, ponieważ w polskiej heraldyce ważniejszy jest kolor godła niż tła. Polskie barwy narodowe jako jedne z nielicznych w świecie mają pochodzenie heraldyczne. Specjalną ustawę dotyczącą barw polskiej flagi podjął Sejm Królestwa Polskiego 7 lutego 1831 roku.
Powiatowa Biblioteka Publiczna w Opolu Lubelskim
Zabierz książkę na majówkę…
Z radością informujemy, że nasza biblioteka wzbogaciła się o kolejne nowości książkowe 
Świeżutkie jak wiosenna trawa… wśród nich dalsze losy znanych już bohaterów oraz nowe propozycje cenionych przez naszych czytelników autorów.
Czytanie książek jest najlepszym pomysłem na spędzanie wolnego czasu…
Czekamy na stałych „bywalców” oraz nowych czytelników i sympatyków dobrej literatury. Wybór wyśmienitych książek na „majówkę” jest ogromny: od wciągających kryminałów, przez tytuły dla podróżników, aż po lekkie lektury podszyte poczuciem humoru, a także gorących romansów.
Zapraszamy!
Powiatowa Biblioteka Publiczna w Opolu Lubelskim
10. rocznica śmierci Tadeusza Różewicza
Tadeusz Różewicz urodził się 9 października 1921 r. w Radomsku, jako czwarty z pięciu synów Stefanii Marii zd. Gelbard i Władysława Różewicza. Uczęszczał do Gimnazjum im. Feliksa Fabianiego w Radomsku, w którym uzyskał małą maturę. Wybuch wojny pokrzyżował i przerwał jego starania o przyjęcie do Liceum Leśnego w Żyrowicach i szkoły Marynarki Handlowej w Gdyni.
Młody Różewicz podjął pracę jako goniec i magazynier w Kreishauptmannschafcie w Radomsku, potem jako pracownik magistracki w kwaterunku, w końcu został uczniem stolarskim w Fabryce Mebli Giętych Thonet.
W 1942 r. wstąpił i został zaprzysiężony w AK pod pseudonimem „Satyr”. Trafił do oddziałów leśnych, walczył od czerwca 1943 r. do początków listopada 1944 r. na terenie powiatów radomszczańskiego, koneckiego, włoszczowskiego, opoczyńskiego i częstochowskiego. Równocześnie tworzył – pisał wiersze i prowadził pismo „Czyn Zbrojny”.
Tuż po wojnie Tadeusz Różewicz mieszkał w Częstochowie, gdzie poznał Juliana Przybosia, który ściągnął go do Krakowa. Młody poeta zdał tam maturę i został studentem historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Studiów jednak nie ukończył.
Różewicz przyjaźnił się z reprezentantami neoawangardy krakowskiej: Tadeuszem Kantorem, Jerzym Nowosielskim, Andrzejem Wróblewskim, Andrzejem Wajdą. W 1950 r. udało mu się wyjechać na rok do Budapesztu. Po powrocie, nie mając szans na własne mieszkanie, przeniósł się do Gliwic, gdzie poślubił Wiesławę Kozłowską (z którą przeżył później 75 lat) i doczekał się dwóch synów: Kamila i Jana.
Poeta bardzo dużo podróżuje: w 1956 r. wyjeżdża do Mongolii, rok później do Paryża, a w kolejnym roku do Chin (w ciągu kilkunastu lat spędzonych w Gliwicach ponad 20 razy wyjeżdżał za granicę). W 1968 r. przenosi się do Wrocławia, w którym pozostaje kolejne 46 lat swojego życia – aż do śmierci.
Tadeusz Różewicz zmarł 24 kwietnia 2014 r. we Wrocławiu, ale nie został tam pochowany. Zgodnie z ostatnią wolą poety, który był miłośnikiem Karkonoszy – jego prochy zostały złożone na maleńkim cmentarzu tuż przy kościele Wang, sprowadzonym do Karpacza w 1842 roku z norweskiej miejscowości Vang.
Najważniejszym, najbardziej znanym i ceniony dziełem Tadeusza Różewicza jest Kartoteka – dramat z 1960 r. Na uwagę zasługują też inne dramaty poety: Grupa Laokoona (1962), Świadkowie albo Nasza mała stabilizacja (1964), Wyszedł z domu (1965), Śmieszny staruszek (1965), Stara kobieta wysiaduje (1969), Akt przerywany (1970), Rajski ogródek (1971), Na czworakach (1972), Białe małżeństwo (1975), bardzo kontrowersyjne Do piachu (1979), Pułapka (1982), Kartoteka rozrzucona i Palacz (1997); zbiory opowiadań: Opadły liście z drzew (1955), Przerwany egzamin (1960),Śmierć w starych dekoracjach (1970), Wędrówka wędrowca (1975), Te kwiaty (1983), Flagi (2013); około 60 zbiorów wierszy i poematów, w tym prekursorskie Echa leśne (1944), tomiki Niepokój (1947, tu też Ocalony), Czerwona rękawiczka (1948), Srebrny kłos (1955, tu m.in. Przepaść), Formy (1958, tu List do ludożerców), Zielona róża (1961, wyd. wraz z Kartoteką), Głos Anonima (1961, tu Et in Arcadia ego), Nic w płaszczu Prospera (1962), Duszyczka (1977), Zawsze fragment (1996), Zawsze fragment. Recycling (1998, nagroda Nike), Matka odchodzi – (1999, nagroda Nike), Nożyk profesora (2001, nagroda Nike), Wyjście (2004, nagroda Nike), Nauka chodzenia. Gehen lernen (2007), Kup kota w worku. Work in progress (2008).
Powiatowa Biblioteka Publiczna w Opolu Lubelskim
